Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μετάφραση

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Χρόνος είναι και περνάει και πίσω δε γυρνάει...

Χρόνος είναι και κυλάει σαν το γάργαρο νερό, κυλάει, κυλάει και πίσω δε γυρνάει!!!

Σε μια σειρά, κυκλικά διαδέχονται οι εποχές η μια την άλλη…. από το φθινόπωρο στο χειμώνα, στην άνοιξη και το καλοκαίρι… από τις βροχές στην παγωνιά, στη καταπράσινη φύση και στον λαμπερό ήλιο…

Διαβάσαμε το παραμύθι: "Η κυρά Καλή και οι 12 μήνες"  της ΧΡΥΣΑΝΘΗΣ ΚΑΡΑΙΣΚΟΥ Εκδόσεις: ΔΙΑΠΛΑΣΗ


Περίληψη: Η κυρά-Καλή είναι μια γυναίκα που έχει πάντα μια καλή κουβέντα να πει στους άλλους ανθρώπους. Αντίθετα, από το στόμα της κυρά-Κακής καλός λόγος δεν θα βγει. Συναντούν τους δώδεκα μήνες και η ζωή και των δύο άλλαξε…

 Πήραμε στολές από το βεστιάριο φτιάξαμε τα αξεσουάρ και δραματοποιήσαμε το παραμύθι






Πατήστε επάνω για να δείτε το βίντεο με τη δραματοποίηση.


Αναζητήσαμε στο διαδίκτυο το μύθο της Περσεφόνης και παρακολουθήσαμε την εναλλαξή των εποχών:

Σύμφωνα με τη μυθολογία και  το μύθο της Περσεφόνης, ο θεός του Κάτω Κόσμου, Άδης,  άρπαξε την όμορφη Περσεφόνη και την κρατούσε στον Κάτω κόσμο  χωρίς τη θέλησή της επειδή ήταν ερωτευμένος μαζί της. Η μητέρα της η Δήμητρα έπεσε σε μεγάλη θλίψη κι όλα στη γη άρχισαν να μαραίνονται, πάγο σκέπαζε το χώμα και τίποτα δε φύτρωνε.  Τότε ο Δίας που τα έβλεπε όλα αυτά από τον  Όλυμπο δεν του άρεσε καθόλου και ζήτησε από τον Ερμή να φέρει πίσω την Περσεφόνη. Ο Άδης  δέχθηκε να την αφήσει να επιστρέψει στη μητέρα της τη Δήμητρα αλλά πριν την αποχαιρετήσει της έδωσε να φάει μερικούς σπόρους από ρόδι. Οι σπόροι αυτοί ήταν μαγικοί με αποτέλεσμα η Περσεφόνη να δεθεί άρρητα με το βασίλειο του.
Τότε ο Δίας που ήξερε πόσο στενοχωριόταν η Δήμητρα από αυτό εμφανίστηκε μπροστά της και της είπε ότι η Περσεφόνη έπρεπε να γυρίσει πίσω όμως όχι για πάντα, μονάχα για ένα μέρος του χρόνου. Ένα μήνα για κάθε σπόρο που είχε φάει και μετά θα γυρνούσε στη μάνα της.
Μ’ αυτόν τον τρόπο σύμφωνα με τον μύθο έχουμε τις αλλαγές των εποχών. Κάθε χρόνο όταν η Περσεφόνη ετοιμαζόταν να επιστρέψει στον Άδη, η Δήμητρα ένοιωθε τέτοια νοσταλγία που ο αέρας πάγωνε, όλα μαραίνονταν και τα πουλιά έφευγαν και γινόταν ξανά χειμώνας. Όταν η Περσεφόνη επέστρεφε πάνω στη γη σύμφωνα με την υπόσχεση του Δία, η φύση πρασίνιζε, τα λουλούδια άνθιζαν και τα πουλάκια κελαηδούσαν και όλος ο κόσμος ήταν χαρούμενος γιατί για μια ακόμα φορά είχε έρθει η υπέροχη Άνοιξη.


Συζητήσαμε για τις εποχές. Τις γνωρίσαμε μέσα από φωτογραφικό υλικό που βρήκαμε στο διαδίκτυο και αναφερθήκαμε στα χαρακτηριστικά της κάθε εποχής ξεχωριστά… σ” αυτό μας βοήθησε το παρακάτω video




Οι 4 εποχές με τη ματιά των μικρών ζωγράφων της τάξης μας











Τα παιδιά αναγνωρίζουν στον πίνακα των εποχών τα ονόματά τους και τα τοποθετούν στη σωστή θέση, στη συνέχεια τους μήνες και τους βάζουν δίπλα στην κάθε εποχή.

























Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

Καλωσορίζοντας το νέο χρόνο... 2017!!!

Επιστροφή στο σχολείο μας και πάλι μετά από τις διακοπές με μια βδομάδα καθυστέρηση λόγω του χιονιού και της παγωνιάς. Ξεκουραστήκαμε αρκετά, και επιστρέψαμε ανανεωμένοι  στο σχολείο με φωτεινά  χαμόγελα, ζεστές αγκαλίτσες, φιλάκια και πολλές πολλές ευχούλες!!! Είχαμε να πούμε πολλά να πούμε …

Η παρεούλα μας και πάλι "πλημμύρισε" από χαρούμενες φωνούλες. Κουβεντιάσαμε, ανταλλάξαμε τρυφερές ευχές και για να μας πάει καλά η χρονιά κόψαμε τη δική μας βασιλόπιτα. Προτού όμως την κόψουμε αναφερθήκαμε στο έθιμο της βασιλόπιτας που σύμφωνα με το  ελληνικό έθιμο, η Βασιλόπιτα κόβεται σε οικογενειακή συγκέντρωση αμέσως με τον ερχομό του νέου έτους.


Μετά την αλλαγή του χρόνου στις 12:00 τα μεσάνυχτα, σβήνουν τα φώτα και μετά ένα λεπτό ξανά ανάβουν ευχόμενοι και αντευχόμενοι όλοι "χρόνια πολλά" και 'ευτυχισμένο το νέο έτος".


Η Βασιλόπιτα στο τραπέζι και ο νοικοκύρης αφού την σταυρώσει με το μαχαίρι τρεις φορές αρχίζει να τη κόβει σε τριγωνικά κομμάτια… της οικογένειας ή φίλων και συγγενών με πρώτο κομμάτι του σπιτιού (ή του Χριστού της Παναγίας και του Άι Βασίλη…


Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που δεσπότης  ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να την καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους ανθρώπους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως “λύτρα” στον  κατακτητή. Όταν ήρθε να παραλάβει τα χρυσαφικά ο κατακτητής έγινε θαύμα και ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα χρυσαφικά  μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να ζυμώσουν μικρά ψωμάκια στα οποία  τοποθέτησε μέσα χρυσαφικά  και τα μοίρασε  στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό έφερε μεγάλη  και από τότε συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή την ημέρα της γιορτής του Αγίου και Μεγάλου Βασιλείου να κόβουμε βασιλόπιτα.



Έφτασε η ώρα της κοπής της βασιλόπιτας. Μία για το 1ο τμήμα μία για το 2ο τμήμα και μία για τις κυρίες.




Η κυρία Στέλλα κόβει τη βασιλόπιτα του 1ου τμήματος






Η κυρία Σταυρούλα κόβει τη βασιλόπιτα του 2ου τμήματος




Η κυρία Στέλλα κόβει τη βασιλόπιτα για τις κυρίες



"Πούντο πούντο το φλουράκι..."





και οι τυχεροί της χρονιάς!!!





Κάποια από τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς είναι και το ποδαρικό, τα γούρια, το σπάσιμο του ροδιού με σκοπό να φέρουν καλοτυχία, πρόοδο και υγεία στην οικογένεια και θεωρούνται ότι ξορκίζουν την κακοδαιμονία.
Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης...


Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Ανήμερα της πρωτοχρονιάς παίρνει ο νοικοκύρης του σπιτιού  το ρόδι στην τσέπη  πηγαίνει στην  εκκλησία...  όταν επιστρέφει έξω από την πόρτα κάνει την ευχή: "με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες ρώγες έχει το ρόδι τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά"  το σπάει σε μια γωνιά  πετώντας το με δύναμη στο πάτωμα, για να ροδίσει όλη η χρονιά   και μπαίνουν όλοι μέσα στο σπίτι με το δεξί πόδι κάνοντας το ποδαρικό, ώστε ο καινούργιος χρόνος να τα φέρει όλα δεξιά, καλότυχα.

 Όλοι μαζί έξω στην αυλή  για το καλό της χρονιάς να σπάσουμε το δικό μας ρόδι…





Η κυρία Νοπη σπάει το ρόδι και τα παιδιά κάνουν ευχή:: "Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες ρώγες έχει το ρόδι τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά" 

Πατήστε επάνω στο βίντεο για να ακούσετε...


Επιστροφή γρήγορα στην τάξη γιατί κάνει και πολύ κρύο... μπήκαμε με το δεξί "για υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος" και φτιάξαμε τα δικά μας γουράκια - πέταλα με αλατοζύμι.

Υλικά:
1 κούπα αλάτι
2 κούπες αλεύρι
1 κουταλιά της σούπας λάδι

Όλα τα υλικά σε μια λεκάνη και ζυμώνουμε πολύ καλά...


Κάνουμε μπαλάκια, τα ανοίγουμε με τον πλάστη και με κουπ πάτ φτιάχνουμε τα πέταλα...









Τα ψήνουμε στους 150 βαθμούς σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο για μισή ώρα...



Τα βάφουμε με τέμπερα κόκκινη...







με χρυσή τις τρυπούλες... τα στολίζουμε με χσρυσόσκονη και χαντρούλες και έτοιμα τα γουράκια μας!!!




Παίξαμε με τους αριθμούς σχηματίζοντας το 2017 και σε φύλλο εργασίας το αναγνωρίσαμε, το κυκλώσαμε και το γράψαμε.










Καλή χρονιά και του χρόνου!!!