Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μετάφραση

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Μια φορά κι έναν καιρό ένας Αρλεκίνος, όμορφος και φίνος...

Βρισκόμαστε πλέον πολύ κοντά πριν το τρελό  ξεφάντωμα. Οι Απόκριες κοντοζυγώνουν και όλα τα παιδιά περιμένουν με πολύ χαρά, κέφι και όρεξη για να ντυθούν μασκαράδες, να χορέψουν, να διασκεδάσουν, να ξεφαντώσουν και να μας παρασύρουν κι εμάς τους μεγάλους, κάνοντάς μας  να ξεχαστούμε λιγάκι, να ξεφύγουμε από τη δύσκολη καθημερινότητα.
Ξεκινήσαμε τη μέρα μας με το αγαπημένο μας παραμύθι της Ζωρζ Σαρή  με τίτλο:"Ο Αρλεκίνος" παρόλο που το διαβάζουμε κάθε χρόνο δεν το χορταίνουμε. Η ιστορία αυτού του μικρού παιδιού αγγίζει τις καρδιές όλων μας και μας ξυπνά αμέτρητα συναισθήματα.


«Είναι Κυριακή της Αποκριάς στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, και όλοι γλεντάνε. Τις Απόκριες, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις, χορούς, τραγούδια και ξεφάντωμα… όλοι ντύνονται μασκαράδες και γλεντάνε μέχρι το πρωί… εκτός από ένα μικρό αγόρι, τον Αρλεκίνο, που είναι ορφανός και φτωχός… δεν έχει στολή για να μασκαρευτεί και να πάει να διασκεδάσει  μαζί με τους άλλους μασκαράδες, φίλους του στην πλατεία της πόλης Βενετίας…  η θλίψη είναι ζωγραφισμένη στο προσωπάκι του μικρού μας Αρλεκίνου…  βλέπει τους γελαστούς μασκαράδες από το παράθυρο του σπιτιού του να περνούν  παρέες παρέες και ένα δάκρυ κύλησε  στο μαγουλάκι του…  ευτυχώς, όμως, μερικές φορές στη ζωή κερδίζει η αγάπη και η φαντασία!!! Πίσω από το μικρό μας φίλο στέκει πάντα η γλυκιά και αγαπημένη του μανούλα του. Η ανιδιοτελής και ανυπέρβλητη αγάπη για το γιο της θα διώξει μακριά του τη στενοχώρια του μικρού μας ήρωα και το προσωπάκι του, θα χαμογελάσει έτσι όπως πρέπει να χαμογελούν όλα τα προσωπάκια των μικρών παιδιών…»
Που είναι η πόλη Βενετία; Εντοπίσαμε στην υδρόγειο την Ιταλία και την Ελλάδα και βάλαμε ένα κόκκινο σημαδάκι στην Ελλάδα και ένα κίτρινο στην Ιταλία



.
Γιατί είναι στενοχωρημένος ο Αρλεκίνος; Γιατί δεν θέλει να δείξει τη στενοχώρια του στη μανούλα του; Ποια συναισθήματα μας προκαλεί η ιστορία του μικρού Αρλεκίνου και κάθε παιδιού που βρίσκεται στη θέση του  Αρλεκίνου; Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς για να βοηθήσουμε όλα τα παιδάκια που έχουν ανάγκη από τη βοήθειά μας; Τι συνέβη και  άλλαξε τη διάθεση του Αρλεκίνου.

Και επειδή η κούκλα, το κουκλοθέατρο, η κίνηση σε συνδυασμό με τη μουσική προσφέρει χαρά μαγεύει  τα παιδιά, φτιάξαμε τις κούκλες, παίξαμε κουκλοθέατρο το παραμύθι μας και διασκεδάσαμε με τον Αρλεκίνο και την παρέα του.






Αποκριά

Καλημέρα σας παιδάκια
Πο πο!!! γελαστά ματάκια!!!
Περνάτε όμορφα θαρρώ
σ’ αυτό το απίθανο σχολειό.

Ξέρετε ποια είμαι εγώ;
Αμέσως θα σας συστηθώ.
Είμαι η Αποκριά
σκορπίζω σ’ όλους τη χαρά.


Βασιλιάς Καρνάβαλος

Κι εγώ είμαι ο Καρνάβαλος
ο Βασιλιάς ο πρώτος
φέρνω γέλια και χαρά
σε όλους τους ανθρώπους.
  
Μαζί με τη γυναίκα μου
Θα σας πούμε μια ιστορία
που συνέβη κάποτε
στη μακρινή Ιταλία.


Αποκριά - Βασιλιάς Καρνάβαλος

Κάποτε στην Ιταλία
και στην πόλη Βενετία.
Γλέντι έστησα τρελό
με τραγούδι και χορό.

Χόρευαν μικροί μεγάλοι
μες την τρέλα και τη ζάλη.
Χόρευαν και τραγουδούσαν
γέλιο  απλόχερα σκορπούσαν.

Πο πο πο πο μασκαράδες
ιππότες μα και βασιλιάδες.
Πιερότοι κολομπίνες
φασουλήδες μπαλαρίνες.


Αποκριά - Βασιλιάς Καρνάβαλος

Ένα μικρό ορφανό παιδάκι
σ’ ένα φτωχικό σπιτάκι.
ζούσε εκεί με τη μαμά του
Αρλεκίνος τ’ όνομά του.

Κοιτούσε απ’ το παραθυράκι
με το σκυθρωπό μουτράκι,
τους μασκαράδες στην πλατεία
που έκαναν τη φασαρία.


Μαμά: Αγόρι μου κλαις;
Αρλεκίνος: Δεν κλαίω μανούλα, κάτι μπήκε στο μάτι μου και…
Μαμά: Όχι, όχι δε με ξεγελάς εμένα. Βλέπεις τ’ άλλα παιδιά και
Αρλεκίνος: Αχ ναι, πόσο θα το ήθελα. Όμως χωρίς ρούχο αποκριάτικο…
Μαμά: Έλα πάμε να ανεβούμε στη σοφίτα. Μπορεί να βρούμε σε κάποιο μπαούλο ένα καπέλο.. μια μπέρτα..Πρέπει κι εσύ να ντυθείς αποκριάτικα.


Αρλεκίνος: Μανούλα μου κοίτα!!! Είμαι ένας σπουδαίος μασκαράς. Τρέχω αμέσως να προλάβω τους φίλους μου στην πλατεία.
Μαμά: Στο καλό παιδί μου. Καλή διασκέδαση και να προσέχεις.


Παλιάτσος: Ω! τι όμορφος μασκαράς! Ποιος είναι; Ποιος;
Κλόουν: Το κουστούμι σου είναι αλλιώτικο από τα δικά μας
Παλιάτσος: Ο Αρλεκίνος! Ο Αρλεκίνος! Ζήτω! Ζήτω!
Μπαλαρίνα: Με λένε Λίζα. Θέλεις να χορέψουμε;
Αρλεκίνος: Και βέβαια θέλω.

Μπαλαρίνα: Που το βρήκες αυτό το σπουδαίο κουστούμι;
Αρλεκίνος: Μου το έφτιαξε μια σπουδαία κυρία
Μπαλαρίνα: Πώς τη λένε την κυρία;
Αρλεκίνος: Φαντασία!
Μπαλαρίνα: Φαντασία!
Αρλεκίνος: Ναι, Φαντασία, και είναι η καλή μου η μαμά.
Όλοι μαζί: Ζήτω! Η κυρία Φαντασία!!!



Αποκριά

Ζήτω! Ζήτω! Η Φαντασία
φώναζαν όλοι στην πλατεία.
 Κι ο Αρλεκίνος για τη μαμά
έλαμπε από χαρά

Έτσι έγινε γνωστή
του Αρλεκίνου η στολή
κι ο Αρλεκίνος κι  η μαμά
ζούσαν τώρα μια χαρά.

Φτιάξαμε μια κατασκευή που βρήκαμε στο διαδίκτυο, ατομικούς Αρλεκίνους για το σπίτι.












Σε σακούλες μαύρες σκουπιδιών κολλήσαμε χρωματιστά χαρτάκια γλασέ και  φτιάξαμε κουστούμια αρλεκίνου.








Το καπέλο του αρλεκίνου για να το φορέσουμε στο πάρτι της Τσικνοπέμπτης που θα κάνουμε μαζί με τους γονείς στο σχολείο μας.







Χορέψαμε, τραγουδήσαμε, διασκεδάσαμε και ξεφαντώσαμε παρέα με τον αρλεκίνο μας.