Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μετάφραση

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Τα λόγια δεν είναι για να πικραίνουν, είναι μόνο την καρδούλα να γλυκαίνουν!!!

Βρισκόμαστε ήδη στην τρίτη βδομάδα μετά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Καινούρια πρόσωπα, καινούριοι συμμαθητές, νέοι φίλοι. Η συνύπαρξη δεν είναι και τόσο εύκολη και ήδη τα πρώτα καυγαδάκια κάνουν την εμφάνισή τους. Πολλά και ανάμεικτα τα συναισθήματα, θυμός, στενοχώρια, κλάματα, νεύρα...

 "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αγόρι με άσχημο χαρακτήρα. Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακούλι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα μέσα στον φράχτη, όποτε έχανε την υπομονή του ή μάλωνε με κάποιον. Την πρώτη ημέρα κάρφωσε πολλά καρφιά στον φράκτη. Σιγά, σιγά όμως έμαθε να συγκρατείται γιατί ήταν πιο εύκολο αυτό, από το να καρφώνει τις πρόκες.
Τελικά, έφθασε μια ημέρα που το αγόρι δεν κάρφωσε κανένα καρφί και το είπε στον πατέρα του. Τότε εκείνος του είπε να αφαιρεί ένα καρφί για κάθε ημέρα που δεν έχανε την υπομονή του. Οι ημέρες πέρασαν και τελικά το αγόρι μπόρεσε να πει στον πατέρα του ότι είχε αφαιρέσει όλα τα καρφιά. Τότε ο πατέρας του είπε:
- Όλα καλά, αλλά κοίταξε όλες τις τρύπες που υπάρχουν στον φράχτη. Δεν θα είναι ποτέ όπως πριν. Όποτε εσύ κάνεις κάτι κακό, αφήνεις στον άλλον μία πληγή. Μπορείς να καρφώσεις ένα μαχαίρι σε έναν άνθρωπο και έπειτα να το βγάλεις, αλλά θα μείνει πάντα ένα τραύμα. Ακόμη και να σε συγχωρήσουν το τραύμα θα μείνει. Ένα λεκτικό τραύμα κάνει περισσότερη ζημιά από φυσικό τραύμα. Οι φίλοι είναι σπάνια κοσμήματα, σε κάνουν να χαμογελάς και σε βοηθούν. Είναι έτοιμοι να σε ακούσουν, όποτε έχεις ανάγκη. Σε υποστηρίζουν και σου ανοίγουν την καρδιά τους. Δείξε στους φίλους σου πόσο τους αγαπάς και προσπάθησε να μην λες λόγια και να μην κάνεις πράξεις που πληγώνουν
Πόσο εύκολο είναι να εφαρμόσουμε το δίδαγμα της όμορφης αυτής ιστορίας στην καθημερινή μας ζωή ώστε να  σταματήσουμε να πληγώνουμε τους ανθρώπους που μας αγαπούν και μας στηρίζουν;
Την ιστορία την πήραμε από εδώ

24 γράμματα μόνο χρειάζονται για να φτιάξουμε εκατομμύρια λέξεις. Υπάρχουν λέξεις μεγάλες μα και μικρές, λέξεις αστείες. Λέξεις που μας βοηθούν να πούμε σημαντικά πράγματα όπως: "Σ' ΑΓΑΠΩ, Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ... "!!! Οι λέξεις ανήκουν στο καθένα από μας... εμείς διαλέγουμε, τι θα πούμε και πως θα το πούμε. Οι λέγεις μας μπορούν να πληγώσουν ή να στηρίξουν τους άλλους...

Διαβάσαμε το παραμύθι:


Παρακολουθήσαμε και σχολιάσαμε τα βίντεο:



Σκεφτήκαμε λέξεις και λογάκια που θα μπορούσαν να πληγώσουν τους συμμαθητές μας αλλά και να μας πληγώσουν όταν τις ακούμε:
- Χαζή, τρελός, ηλίθιος, δε σ' αγαπώ, δε θέλω να παίξω μαζί σου, βρωμάς, βλαμμένε, βλάκα, είναι χάλια τα ρούχα σου, μυρίζει η αναπνοή σου, είσαι άσχημη...
"Τι συναισθήματα μας προκαλούν όταν τα ακούμε όλα αυτά από τους άλλους;":
- Λύπη, στενοχώρια, θλίψη, ντροπή, θυμό, πόνο, μας πληγώνουν και μας τσαλακώνουν την ψυχή... 



Γράψαμε αυτά τα άσχημα λογάκια που μας στεναχωρούν και μας προκαλούν πόνο και τα πετάξαμε σε ένα σακί!!! 




Φουσκώσαμε μπαλόνια και επάνω σε κάθε μπαλόνι γράψαμε τα λογάκια που μας τσαλακώνουν την ψυχούλα μας...







και τα σκάσαμε ώστε να τα ξεχάσουμε και να μην τα ξανά πούμε ποτέ και σε κανέναν.








την ιδέα την πήραμε από εδώ

Σκεφτήκαμε λογάκια που μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα όταν τα ακούμε.
- Σ' αγαπώ, ευχαριστώ, παρακαλώ, μυρίζεις όμορφα, θέλω να είμαστε φίλοι, θέλω να παίζω μαζί σου, είσαι υπέροχος, είσαι αστέρι ,είσαι γλυκιά, είσαι τέλειος, καλός...
- Τι συναισθήματα μας προκαλούν όταν ακούμε όμορφα γλυκά λογάκια;
-Χαρά, ευτυχία μας πλημμυρίζουν από αγάπη!!!



Γράψαμε όλα τα όμορφα, γλυκά λογάκια σε καραμελίτσες και τα φυλάξαμε σ' ένα όμορφο  βάζο που είναι γεμάτο αγάπη και γλύκα.




"
"Τα λόγια δεν είναι για να πικραίνουν, είναι μόνο την καρδούλα να γλυκαίνουν!!!"

Μάθαμε κι ένα πολύ όμορφο τραγουδάκι:

Γιούπι για για γιούπι-γιούπι για
Μου αρέσουν τα λογάκια τα γλυκά.
Όχι λόγια που πληγώνουν
Όχι λόγια που θυμώνουν
Μόνο λόγια που γλυκαίνουν την καρδιά.

Γιούπι για για γιούπι-γιούπι για
Τα πικρά λογάκια διώξτε μακριά,
Κι όποιος πει ποτέ ξανά,
Τα λογάκια τα πικρά,
Στη γλωσσίτσα να του βάλουν πιπεριά.

Γιούπι για για γιούπι-γιούπι για
γιούπι για για γιούπι-γιούπι για
Κι όποιος πει ποτέ ξανά,
Τα λογάκια τα γλυκά,
Ζαχαρίτσα θα φάει μια κουταλιά.

- Τι θα μπορούσαμε όμως να κάνουμε για να διαχειριστούμε το θυμό μας και να συνυπάρξουμε αρμονικά; 

Μια πολύ χρήσιμη τεχνική που οπτικοποιεί τον θυμό και βοηθά τα παιδιά να τον κατανοήσουν είναι "τα θυμωμένα μπαλόνια" την πήραμε από εδώ

Φουσκώσαμε ένα μπαλόνι παρομοιάζοντας το μπαλόνι με το σώμα μας και τον αέρα το θυμό μας. Περιγράφουμε πως έτσι ακριβώς είμαστε  όταν είμαστε  θυμωμένοι. 
- Πως θα μπορούσαμε να βγάλουμε τον αέρα- θυμό από το μπαλόνι - σώμα μας;
Με μια καρφίτσα σπάμε το μπαλόνι. Τα παιδιά τρομάζουν στο άκουσμα. 
- Έτσι ακριβώς αισθάνονται οι άλλοι όταν γινόμαστε επιθετικοί, φοβούνται και τρομάζουν. 


Στη συνέχεια φουσκώνουμε άλλο μπαλόνι, αλλά δεν το δένουμε. 


Αφήνουμε λίγο λίγο τον αέρα να βγει από μέσα. 


Ο  αέρας - θυμός έφυγε από το μπαλόνι - σώμα δίχως να σκάσουμε το μπαλόνι αλλά και να τρομάξει κανείς. 


Τέλος, συζητάμε με τα παιδί και τους θυμίζουμε πως αν αφήσουμε τον θυμό να μαζευτεί μέσα μας, κάποια στιγμή θα εκραγούμε όπως το μπαλόνι και μπορεί να κάνουμε κακό στον εαυτό μας ή στους γύρω μας. 
Γι αυτό μπορούμε να ξεπεράσουμε το θυμό μας πιέζοντας ένα μπαλάκι, ένα μαξιλάρι, τσαλακώνοντας ένα χαρτί, ζουλώντας ζυμάρι ή πλαστελίνη.