Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μετάφραση

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Το όνομά μου το μαθαίνω για να το χρησιμοποιώ όπου θέλω...

Ετοιμάσαμε καρτέλες με τα ονόματα των παιδιών. Σε έναν πίνακα που έχουμε ετοιμάσει τοποθετούμε δίπλα σε κάθε καρτελάκι με το όνομα,  τη φωτογραφία του κάθε παιδιού για να μπορούν να το χρησιμοποιούν βοηθητικά όπου θέλουν.
Μοιράζουμε τις καρτέλες...  τα παιδιά "διαβάζουν", παρατηρούν το όνομά τους, προβληματίζονται και κάνουν συγκρίσεις…
ποιανού το όνομα είναι πιο μεγάλο;
ποιο έχει τα περισσότερα γράμματα;
ποια ονόματα έχουν το ίδιο αρχικό;
Παρατήρηση – Συμπέρασμα: Ο Κωνσταντίνος έχει τα περισσότερα γράμματα… η Ζωή τα λιγότερα… Του Στάθη το όνομα αρχίζει από το γράμμα Σ αλλά και του Στέφανου επίσης.
Με τη βοήθεια της καρτέλας βρίσκουν μέσα στην τάξη το συρταράκι τους, την κρεμαστρούλα τους, τη θέση τους στο τραπεζάκι, το όνομά τους στο παρουσιολόγιο...

Κρατώντας την καρτέλα στο χεράκι τους προσπαθούν  να αναγνωρίσουν το δικό τους όνομα.

















Μέσα σε στεφάνια έχουμε χρωματιστά  ανθρωπάκια, "Απίθανα" Νηπιάκια... τα ανθρωπάκια έχουν επάνω τα ονόματα των παιδιών... τα παιδιά κρατώντας τα κινητά καρτελάκια τρέχουν με τη μουσική γύρω από τα στεφάνια, μόλις σταματήσει η μουσική το κάθε παιδί βρίσκει το ανθρωπάκι που έχει το δικό του όνομα, μπαίνει μέσα και τοποθετεί από κάτω το καρτελάκι που κρατά στα χέρια του. 
Επαναλαμβάνουμε πολλές φορές αλλάζοντας θέση τα καρτελάκια.

"Τρέχω, ψάχνω για να βρω
το δικό μου "Απίθανο" Νηπιάκι
και επάνω του τοποθετώ
το δικό μου καρτελάκι."