Κάνοντας πράξη ότι το νηπιαγωγείο στηρίζετε στη βιωματική μάθηση δίνοντας ευκαιρίες στους μικρούς μας μαθητές να "μάθουν" μέσα από την προσωπική τους εμπειρία, σήμερα είχαμε την χαρά μετά από συνεννόηση με την κ. Δέσποινα Καραπάνου, στα πλαίσια του Εκπαιδευτικού Προγράμματος Σχολικών Δραστηριοτήτων με τίτλο: "Μουσική & Μουσικοί", να επισκεφτούμε με τα Απίθανα Νηπιάκια μας, το Μουσικό Εργαστήρι Γιαννιτσών για να παίξουμε, να τραγουδήσουμε, να γνωρίσουμε μουσικά όργανα, να τα ακούσουμε, να τα αγγίξουμε...
Από νωρίς το πρωί οι ετοιμασίες για την επίσκεψη είχαν ξεκινήσει. Τι δώρο να φτιάξουμε για να τους ευχαριστήσουμε για τη φιλοξενία αλλά και για να μας θυμούνται; "Κάτι που να έχει σχέση με τη μουσική". "Μουσική είναι νότες" γι αυτό κι εμείς φτιάξαμε τις χαρούμενες νότες του σχολείου μας για να τις χαρίσουμε.
Φτιάξαμε σε χαρτόνι ένα πεντάγραμμο και ζωγραφίσαμε την κυρία Μουσική
Ένα πολύχρωμο κλειδί του Σολ με τα δαχτυλάκια μας.
Επάνω σε πολύχρωμες μουσικές νότες ζωγραφίσαμε με μπατονέτες τα γραμματάκια μας ώστε να σχηματίσουμε την επωνυμία του σχολείο μας: "Απίθανα Νηπιάκια"
Και τις κολλήσαμε επάνω στο πεντάγραμμο για να φτιάξουμε την απίθανη μελωδία του σχολείου μας.
Φάγαμε το πρωινό μας, ξεκουραστήκαμε λιγάκι και μαζί με τους υπέροχους γονείς μας που πάντα είναι δίπλα μας στις εκπαιδευτικές εξορμήσεις ξεκινήσαμε με χαρά.
Στην είσοδο μας υποδέχτηκε η κ. Δέσποινα Καραπάνου και μας οδήγησε μέσα στο σαλόνι. Μας καλωσόρισε με ένα πλατύ χαμόγελο και μια ζεστή αγκαλιά και μας μίλησε για τι άλλο; Για μουσική βέβαια.
Με τη βοήθεια του κ. Κώστα και της κ. Δέσποινας, γνωρίσαμε κάποια περίεργα μουσικά όργανα που τα παιδιά δε γνώριζαν και τα έβλεπαν για πρώτη φορά.
Στη συνέχεια μας ξενάγησαν στον επάνω όροφο με τα μουσικά όργανα και την αίθουσα γαι τα μαθήματα θεωρίας.
Μας περίμενε και μια έκπληξη, Ο πατέρα Γεώργιος Ζορμπάς μπαμπάς της Αντωνίας μας, μας έπαιξε ντραμς. Τα παιδιά κατενθουσιάστηκαν και το έριξαν στο χορό.
Και τώρα ήρθε η σειρά για τραγούδι και παιχνίδι με μουσικά όργανα. Μπήκαμε στη μεγάλη αίθουσα και καθίσαμε κάτω. Η κ. Δέσποινα στο πιάνο παίζει γνωστές μελωδίες των παιδιών, τα παιδιά τις αναγνωρίζουν και συνοδεύουν με τις γλυκιές φωνούλες τους. Η αίθουσα πλημμύρισε από χαρούμενες παιδικές μελωδίες.
Μια ραφιέρα γεμάτη από μουσικά όργανα οικεία και γνώριμα για τα παιδιά, μαράκες, τύμπανα, τρίγωνα, ντέφια, ξύστρες...
Πολύχρωμα κουδουνάκια που βγάζουν διαφορετικό ήχο το καθένα, Είναι τα παιδάκια της κυρίας Μουσικής, οι μουσικές νότες, ΝΤΟ, ΡΕ, ΜΙ, ΦΑ, ΣΟΛ, ΛΑ, ΣΙ, ΝΤΟ.
Για να χαλαρώσουμε λιγάκι. Πάμε να πούμε μια ιστορία.
"Μια
φορά κι έναν καιρό έναν ήταν βράδυ του χειμώνα πού έξω έκανε πάρα πολύ κρύο και
φυσούσε ένα απαλό αλλά πολύ τσουχτερό αεράκι Φσσσσσς… Ένας τεμπέλης ποντικός
που καθότανε στο κρεβάτι του και η κοιλιά του γουργούριζε Γρρρρρρρρ… Ο ποντικός
ήτανε πολύ τεμπέλης, πάρα πολύ τεμπέλης γι αυτό δεν είχε τίποτα να φάει,
ξαφνικά όμως Τιννννννν… του ήρθε μια ιδέα γιατί εκτός από τεμπέλης ήτανε και
πονηρός «θα σηκωθώ και θα πάω να κλέψω το φαγητό του γάτου» γιατί ο γάτος ήτανε
πολύ εργατικός και είχε πάντα φαγητό στη φωλιά του. Σηκώθηκε λοιπόν και
περπάτησε σιγά σιγά για να πάει στη φωλιά του γάτου Τικ τικ τικ… έφτασε στη φωλιά αλλά ο γάτος δε φαινόταν
γι αυτό και ο ποντικός έκατσε ήσυχα ήσυχα και περίμενε μέχρι να κοιμηθεί ο γάτος. Μόλις
ο γάτος έπεσε για ύπνο άρχισε να ροχαλίζει Χρρρρρρρ Φσσσσσσσς… Τότε ο ποντικός σηκώθηκε άνοιξε την πόρτα της
ντουλάπας μπήκε μέσα πήρε όλο το φαγητό, κι αυτός βρε παιδάκι μου δεν πήρε λίγο,
δεν πήρε το μισό, όλο το πήρε και ξαναπήγε στη φωλιά του, ξέχασε όμως να
κλείσει την πόρτα. Έβαλε κάτω το φαγητό,
κάθισε και έτρωγε κι έτρωγε…. Ώσπου η κοιλιά του φούσκωσε πολύ και βούλιαξε το
κρεβάτι του. Εκείνο το βράδυ όπως είπαμε έξω είχε αεράκι που στην αρχή ήταν απαλό
Φσσσσσς… μετά όμως δυνάμωσε κι άλλο, δυνάμωσε πολύ Φσσσσσσς….. και έκλεισε την
πόρτα που είχε ξεχάσει ο ποντικός ανοιχτή και ακούστηκε ένα δυνατό Μπαμμμμμμμμ…
Και τότε ξύπνησε ο γάτος, καπνούς έβγαζε από τα αφτιά του. Πήγε στη φωλιά του
ποντικού με μεγάλα βαριά βήματα γιατί
ήταν πολύ θυμωμένος. Μόλις έφτασε στη φωλιά του ποντικού, τον αρπάζει και
Βζννννννννν…. τον πετάει έξω. Ο ποντικός από τη ζαλάδα του έβλεπε κόκκινες,
κίτρινες, πράσινες πεταλούδες. Τα πουλάκια που βλέπανε τον ποντικό του λέγανε
ένα τραγούδι:
Το
ποντίκι τεμπελιάζει
Μα
κακό έχει σκοπό
Να
το γάτο πλησιάζει
Αχ
μπελά θα βρει γι αυτό.
Πάμε
να το πούμε όλοι μαζί αλλά να βρούμε και κινήσεις.
Και τώρα με μουσικά όργανα. Η κάθε ομαδούλα κάνει την αντίστοιχη κίνηση με τον ήχο κάποιου μουσικού όργανου.
Ήρθε η ώρα της αναχώρησης, η χαρά ζωγραφισμένη στα όμορφα προσωπάκια των παιδιών, δώσαμε και πήραμε φιλί.
Ένα δωράκι από μας με πολλή αγάπη είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε γι αυτό τοπολύ ενδιαφέρον, το υπέροχο, εξαιρετικό, καταπληκτικό μουσικοπαιδαγωγικό πρόγραμμα.
Με μεγάλη ευχαρίστηση αλλά και συγκίνηση γι αυτήν την θερμή και εγκάρδια υποδοχή βγάλαμε την αναμνηστική μας φωτογραφία. Θα μας μείνει αξέχαστη αυτή η μοναδική εμπειρία!!! Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για την ζεστή φιλοξενία και την υπομονή. Ευχόμαστε να μας ξανά δοθεί η ευκαιρία να τα ξαναπούμε και πάλι από κοντά.
