Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μετάφραση

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Η πόλη μας , τα όμορφα Γιαννιτσά γιορτάζουν την απελευθέρωσή τους από τον τούρκικο ζυγό!!!

Αύριο Πέμπτη 20 Οκτωβρίου, τα Γιαννιτσά, η όμορφη πόλη μας, θα φορέσει τα γιορτινά της για να γιορτάσει την απελευθέρωσή της από τον τουρκικό ζυγό.

Με αφορμή την αυριανή επέτειο μέσα από φωτογραφικό υλικό και βίντεο γνωρίσαμε την πόλη μας. Παρατηρήσαμε πως ήταν πριν πολλά χρόνια και πως είναι σήμερα.


Η αρχαιολογική και ιστορική έρευνα των τελευταίων χρόνων έδειξαν ότι τα Γιαννιτσά δεν ιδρύθηκαν από τους Τούρκους, όπως γενικά πιστευόταν, αλλά προϋπήρχε στα υστεροβυζαντινά χρόνια (ευρήματα στο χώρο της Παλαιάς Αγοράς) ως οικισμός με το όνομα «Βαρδάριον». Πρώτη αναφορά του Βαρδαρίου ως τοπωνύμιο γίνεται τον 11ο αιώνα στα χρόνια των Κομνηνών[8]. Όταν το 1385περίπου ο Γαζή Εβρενός εγκατέστησε το στρατό του για να εξορμήσει κατά των βυζαντινών, συνάντησε έναν ήδη οργανωμένο οικισμό, τον οποίο και κατέλαβε.

Τα Γιαννιτσά το 1500 είχαν 450 μουσουλμανικά νοικοκυριά.

To όνομα Γενιτσέ Βαρντάρ (Enidje Vardar) αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Ενετό Λορέντζο Μπερνάρντο το 1591….


Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε Εδώ



Παρακολουθήσαμε αποσπάσματα από το βίντεο με τίτλο:
"Η Μάχη των Γιαννιτσών 1912″…
και συζητήσαμε για τα γεγονότα του πολέμου που οδήγησαν στην απελευθέρωση της πόλης. 




Η μάχη της 20ης Οκτωβρίου του 1912 αποτέλεσε την πιο φονική μάχη των βαλκανικών πολέμων και ίσως η πιο σημαντική. Σήμανε την απελευθέρωση της πόλης των Γιαννιτσών από τους Τούρκους και την ένταξη της στο ελληνικό κράτος. Παράλληλα όμως άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και συνέβαλε στη διαμόρφωση του σύγχρονου πολιτικού χάρτη της Ελλάδας. Οι απώλειες ήταν μεγάλες κι από τις δύο πλευρές. Ο ελληνικός στρατός με επικεφαλής τον Αρχιστράτηγο Βασιλιά Κωνσταντίνο  και  ύστερα από μια εξαντλητική μάχη παρέλασε νικητής στην πόλη, Ο λαός χειροκροτούσε. Ακολούθησε η νεκρώσιμη ακολουθία στον Ιερό Ναό  Κοιμήσεως της Θεοτόκου για τους νεκρούς της μάχης. Οι γυναίκες στο νάρθηκα  έπλυναν με κρασί τα σώματα των Ελλήνων στρατιωτών που είχαν σκοτωθεί.

Η τελετή ολοκληρώθηκε με τη μεγάλη Δοξολογία παρουσία του ελληνικού στρατού και των κατοίκων της πόλης.


Σε ανάμνηση της μάχης στήθηκε στην είσοδο της πόλης ένα ηρώο το γνωστό στην πόλη ως "Μαύρο Άγαλμα"... Πατήστε Εδώ


Εντοπίσαμε στον χάρτη τα Γιαννιτσά, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τις χώρες που συνορεύει η πατρίδα μας, την Τουρκία, την Αλβανία, τη Βουλγαρία...  Παίξαμε με τις καρτέλες των ονομάτων κάνοντας αντιστοίχηση επάνω στο χάρτη.
















Αναφερθήκαμε στην κατάσταση που επικρατούσε στην πόλη μας εκείνα τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς… πως ζούσαν Τούρκοι και Έλληνες μαζί στον ίδιο τόπο, πως ήταν η καθημερινότητά τους και εστιάσαμε κυρίως στα συναισθήματα πως μας προκαλεί ο πόλεμος (φόβος, τρόμος, κίνδυνος, λύπη, στενοχώρια, απελπισία… σε σχέση με την ειρήνη που έχουμε τώρα (χαρά, ευτυχία, αγάπη, γέλιο, ελπίδα…) 

Με σφραγίδες από πλαστικά μπουκάλια φτιάξαμε το λουλουδένιο σήμα της ειρήνης. Ενώσαμε τις φωνές μας για να ακουστούμε δυνατά, να ακουστούμε μακριά πως... 

"ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΡΗΝΗ... 
ΑΓΑΠΗ - ΧΑΡΑ - ΓΕΛΙΟ - ΔΟΥΛΕΙΑ - ΦΙΛΙΑ - ΕΥΤΥΧΙΑ - ΗΡΕΜΙΑ - ΣΧΟΛΕΙΑ -  ΧΑΜΟΓΕΛΑ -  ΖΩΗ - ΥΓΕΙΑ - ΑΓΚΑΛΙΑ... "
























Ο Ύμνος των Γιαννιτσών από τη χορωδία του συντοπίτη μας μουσικού κ. Αντώνη Παπαδόπουλο για να τον ακούσετε πατήστε Εδώ

Ύμνος των Γιαννιτσών

Μουσική: Αντώνης Παπαδόπουλος
Στίχοι: Αγγελική Παπαδοπούλου

Στης εύφορης πεδιάδας σας το πλάι
Κοιμάστε και ξυπνάτε Γιαννιτσά
Σφίγγοντας στη ζεστή σας την αγκάλη
Πολύτιμα χιλιάδες μυστικά. (δις)

Γερμένα στο πλευρό του Αλεξάνδρου
Μ’ απλότητα και χάρη μαγική
Η γη του Μακεδόνα Βασιλιά μας
Πως είναι μας θυμίζει Ελληνικά. (δις)

Στο φως της ιστορίας μας λουσμένα
Του χρόνου τα σκαλιά σιγά σιγά
Αγέραστα ανεβαίνετε με χάρη
Περήφανα κι ωραία Γιαννιτσά. (δις)


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ