Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μετάφραση

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Ο Αρλεκίνος και η τρελή Αποκριά!

Οι Απόκριες κοντοζυγώνουν και όλοι μικροί και μεγάλοι τα παιδιά είμαστε έτοιμοι να μασκαρευτούμε, να βγούμε, να διασκεδάσουμε, να ξεφαντώσουμε, να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε, να ξεχαστούμε λιγάκι, να ξεφύγουμε από τη δύσκολη καθημερινότητα.

Αγαπημένο παραμύθι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες που μας συντροφεύει: "Ο Αρλεκίνος" της Ζωρζ Σαρή, η ιστορία αυτού του μικρού παιδιού που αγγίζει τις καρδιές όλων μας και μας ξυπνά αμέτρητα συναισθήματα.


Η ιστορία του Αρλεκίνου:

Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.

Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του.  Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια.  Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους.  Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.

Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδία ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε  μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει!

Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο!

Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.

Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που  πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.

Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι.

Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;
Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα.

Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι. Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του.

Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.

Ένας χρόνος πέρασε.  Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!

Κι επειδή το κουκλοθέατρο μας αρέσει πολύ μιας και είχαμε τις κούκλες από πε΄ρσι το παίξαμε και κουκλοθέατρο...


Αποκριά:

Καλημέρα σας παιδάκια
Πο πο!!! γελαστά ματάκια!!!
Περνάτε όμορφα θαρρώ
σ’ αυτό το απίθανο σχολειό.

Ξέρετε ποια είμαι εγώ;
Αμέσως θα σας συστηθώ.
Είμαι η Αποκριά
σκορπίζω σ’ όλους τη χαρά.

Βασιλιάς Καρνάβαλος

Κι εγώ είμαι ο Καρνάβαλος
ο Βασιλιάς ο πρώτος
φέρνω γέλια και χαρά
σε όλους τους ανθρώπους.
 
Μαζί με τη γυναίκα μου
Θα σας πούμε μια ιστορία
που συνέβη κάποτε
στη μακρινή Ιταλία.


Αποκριά - Βασιλιάς Καρνάβαλος

Κάποτε στην Ιταλία
και στην πόλη Βενετία.
Γλέντι έστησαν τρελό
με τραγούδι και χορό.

Πο πο πο πο μασκαράδες
ιππότες μα και βασιλιάδες.
Πιερότοι κολομπίνες
φασουλήδες μπαλαρίνες.


Αποκριά - Βασιλιάς Καρνάβαλος

Ένα μικρό ορφανό παιδάκι
σ’ ένα φτωχικό σπιτάκι.
ζούσε εκεί με τη μαμά του
Αρλεκίνος τ’ όνομά του.

Κοιτούσε απ’ το παραθυράκι
με το σκυθρωπό μουτράκι,
τους μασκαράδες στην πλατεία
που έκαναν τη φασαρία.



Μαμά: Αγόρι μου κλαις;
Αρλεκίνος: Δεν κλαίω μανούλα, κάτι μπήκε στο μάτι μου και…
Μαμά: Όχι, όχι δε με ξεγελάς εμένα. Βλέπεις τ’ άλλα παιδιά και
Αρλεκίνος: Αχ ναι, πόσο θα το ήθελα. Όμως χωρίς ρούχο αποκριάτικο…
Μαμά: Έλα πάμε να ανεβούμε στη σοφίτα. Μπορεί να βρούμε σε κάποιο μπαούλο ένα καπέλο.. μια μπέρτα..Πρέπει κι εσύ να ντυθείς αποκριάτικα.


Αρλεκίνος: Μανούλα μου κοίτα!!! Είμαι ένας σπουδαίος μασκαράς. Τρέχω αμέσως να προλάβω τους φίλους μου στην πλατεία.
Μαμά: Στο καλό παιδί μου. Καλή διασκέδαση και να προσέχεις.


Παλιάτσος: Ω! τι όμορφος μασκαράς! Ποιος είναι; Ποιος;
Κλόουν: Το κουστούμι σου είναι αλλιώτικο από τα δικά μας
Παλιάτσος: Ο Αρλεκίνος! Ο Αρλεκίνος! Ζήτω! Ζήτω!
Μπαλαρίνα: Με λένε Λίζα. Θέλεις να χορέψουμε;
Αρλεκίνος: Και βέβαια θέλω.

Μπαλαρίνα: Που το βρήκες αυτό το σπουδαίο κουστούμι;
Αρλεκίνος: Μου το έφτιαξε μια σπουδαία κυρία
Μπαλαρίνα: Πώς τη λένε την κυρία;
Αρλεκίνος: Φαντασία!
Μπαλαρίνα: Φαντασία!
Αρλεκίνος: Ναι, Φαντασία, και είναι η καλή μου η μαμά.
Όλοι μαζί: Ζήτω! Η κυρία Φαντασία!!!


Αποκριά

Ζήτω! Ζήτω! Η Φαντασία
φώναζαν όλοι στην πλατεία.
 Κι ο Αρλεκίνος για τη μαμά
έλαμπε από χαρά

Έτσι έγινε γνωστή
του Αρλεκίνου η στολή
κι ο Αρλεκίνος κι  η μαμά
ζούσαν τώρα μια χαρά.



"Τι θα λέγατε να μασκαρευτούμε κι εμείς; Να γίνουμε όμορφοι αρλεκίνοι και να βγούμε κι εμείς στην πλατέια να χορέψουμε;"

Φτιάξαμε τα καπέλα μας, τις μάσκες μας...






Τα φορέσαμε...


Και οι αρλεκίνοι μας έτοιμοι να ξεχυθούν στην πλατεία για χορό, γλέντι και τρελό ξεφάντωμα!




Κι εδώ το βίντεο με όλες τις φωτογραφίες από το χορό των αρλεκίνων!

"Είμαι αρλεκίνος, με χαμόγελο όλο στιλ κι ένα δάκρυ στο προφίλ...."



ΚΑΛΗ ΑΠΟΚΡΙΑ!