Το Παραμύθι της UNICEF
Σ’ έναν μικρό, όμορφο χωριό που
το έλεγαν Λουλουδοχώρα, όλοι οι κάτοικοι ζούσαν ειρηνικά και με πολλή αγάπη μεταξύ τους. Τα παιδιά, η Ειρήνη, η Χαρά, ο Ελευθέριος, η Αγάπη κι ο Ευτύχης κάθε πρωί πήγαιναν με χαρά στο σχολείο.
Κάθε απόγευμα μαζεύονταν στην
πλατεία του χωριού για να παίξουν, να τρέξουν και να τραγουδήσουν όλα μαζί χαρούμενα.
Ήταν χαρούμενα γιατί είχαν κοντά
τους την αγαπημένη τους φίλη και φύλακα άγγελό τους, τη UNICEF που ήταν
πάντα δίπλα τους και προστάτευε τα δικαιώματά τους.
Μια μέρα μια κακιά μάγισσα, η
Αντιδικαωματούλα πήγε στη Λουλουδοχώρα, παρακολούθησε τα παιδιά, και όταν τα
είδε πόσο χαρούμενα ήταν θύμωσε πολύ, τόσο πολύ που αποφάσισε να τους κλέψει το
φαγητό, το καθαρό νερό, το σπίτι, το σχολείο, τα φάρμακα.
Τα άρπαξε από τα παιδιά και τα
έκλεισε μέσα στο μπαούλο της και έγραψε
από έξω «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ».
Κάθε βράδυ πετώντας από σπίτι σε
σπίτι έπαιρνε τα δικαιώματα και όλα μαζί τα φύλαξε στο κατασκότεινο κάστρο της.
Την άλλη μέρα τα παιδιά ξύπνησαν
και δεν είχαν καθόλου διάθεση, ένιωθαν δυστυχία, ένιωθαν αδύναμα και δεν
πήγαιναν στο σχολείο, δεν είχαν κουράγιο
και ήταν συνέχεια άρρωστα.
Τότε η Ειρήνη, η Χαρά, ο
Ελευθέριος, η Αγάπη και ο Ευτύχης μαζί με τον φύλακα άγγελό τους, τη φίλη τους
τη UNICEF αποφάσισαν να
ψάξουν και να βρουν τη μάγισσα για να πάρουν πίσω τα δικαιώματά τους γιατί
χωρίς αυτά ήταν δυστυχισμένα.
Μετά από περιπέτειες πολλές
έφτασαν στο στοιχειωμένο και σκοτεινό κάστρο. Μέσα κοιμόταν κουρασμένη η μάγισσα Αντιδικαωματούλα. Παρόλο
που γνώριζαν τους κινδύνους μπήκαν μέσα μόνο η UNICEF, ο Ελευθέριος και η Αγάπη για να
μην κάνουν φασαρία.
Το κλειδί ήταν κρεμασμένο στο
λαιμό της και το μπαούλο με τα δικαιώματα δίπλα στα πόδια της. Ο Ελευθέριος με πολλή προσοχή έκοψε με ένα
ψαλίδι το σχοινί που ήταν δεμένο το κλειδί, πήραν τα δικαιώματα κι έφυγαν
τρέχοντας.
Αφού τα παιδιά βρήκαν και πήραν
τα δικαιώματά τους, πήγαν στην καλύβα του παππού Ροδαλού. Αυτός είχε κρύψει ένα
χρυσό, μαγικό βιβλίο που ότι γράφονταν εκεί μέσα δεν μπορούσε να σβηστεί.. Τα
παιδιά έγραψαν τα δικαιώματά τους στο χρυσό βιβλίο, που ονομάστηκε Σύμβαση των
Δικαιωμάτων των Παιδιών.
Το βιβλίο το έδωσαν στη φίλη τους
και φύλακα άγγελό τους, τη UNICEF κι αυτή το κρατάει καλά φυλαγμένο μέσα σ’ ένα μέρος μυστικό
που το γνωρίζει μόνο αυτή.
Όλα τα παιδιά ήταν πλέον
χαρούμενα, η φίλη τους, η UNICEF εργάζεται καθημερινά για να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους.
Ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο και προσφέρει φαγητό, καθαρό, νερό, φάρμακα,
εμβόλια, κουνουπιέρες, τετράδια σε όλα τα παιδάκια. Με τη δική μας αγάπη συνέχεια
μεγαλώνει και μεγαλώνει που κανείς ποτέ
δε θα βρεθεί σαν την Αντιδικαιωματούλα να κλέψει τα δικαιώματά των παιδιών.
