Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μετάφραση

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

Η οικογένειά μου κι εγώ!

"Η οικογένειά μου κι εγώ!" Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες θεματικές ενότητες που μας βοηθάει να γνωρίσουμε καλύτερα τα παιδιά αλλά και το οικογενειακό τους περιβάλλον στο οποίο ζουν. Πολλές ιστορίες και παραμύθια αναφέρονται στο θέμα της οικογένειας. 

Εμείς χρησιμοποιήσαμε το παραμύθι: "Η Χρυσομαλλούσα και οι 3 Αρκούδες" που γράφτηκε από τον Άγγλο ποιητή και συγγραφέα Ρόμπερτ Σουθει. Πρόκειται για είναι ένα κλασσικό παραμύθι όπου αναφέρεται στην περιπέτεια  που έζησε η  Χρυσομαλλούσα μέσα στο δάσος σε ένα Αρκουδόσπιτο.

Η συμπεριφορά της μας προβλημάτισε αρκετά και μας οδήγησε μέσα από ερωτήσεις σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.

-Ήταν σωστή η συμπεριφορά της Χρυσομαλλούσας;

-Τι συνέβη στην οικογένειά της;

-Ποια τα συναισθήματα της μαμά και της Χρυσομαλλούσας;

-Τι θα έπρεπε να κάνει;

-Πως θα νιώθαμε εμείς αν κάποιος έμπαινε στο σπίτι μας και χρησιμοποιούσε τα πράγματά μας χωρίς να μας το ζητήσει;

-Εμείς  θα το κάναμε;

-Πώς ένιωσαν τα αρκουδάκια κ.τ.λ.

Στη συνέχεια  παρακολουθήσαμε  το βίντεο χωρίς ήχο και τα παιδιά προσπαθήσαμε να αναδιηγηθούμε  την ιστορία βλέποντας τις σκηνές...


Κάναμε δραματοποίηση του παραμυθιού:


Η Αρκουδοοικογένεια


Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα πανέμορφο δάσος με καταπράσινα, καμαρωτά δέντρα.


Ο αέρας φυσούσε απαλά  και τα πουλάκια πετούσαν χαρούμενα από κλαδί σε κλαδί και  κελαηδούσαν μελωδικά.


Μέσα στο δάσος σε ένα όμορφο σπιτάκι ζούσε η Χρυσομαλλούσα με την οικογένειά της. Η Χρυσομαλλούσα ήταν λίγο άτακτο κοριτσάκι και συχνά  δεν άκουγε αυτά που της έλεγε η μαμά  της. Μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα λοιπόν και ενώ η μαμά της έκανε δουλειές στο σπίτι η Χρυσομαλλούσα βγήκε έξω να μαζέψει λίγα λουλουδάκια. Η μαμά της τη χαιρέτησε και την συμβούλεψε να μην απομακρυνθεί πολύ από το σπίτι.




Βγήκε έξω με χαρά και άρχισε να μαζεύει λουλουδάκια για τη μαμά της. Γρήγορα αντιλήφθηκε ότι ενώ μάζευε  λουλουδάκια είχε απομακρυνθεί αρκετά από  το σπίτι της. Δεν το έβλεπε πουθενά. Είχε  αρχίσει να στενοχωριέται και να φοβάται ώσπου αντίκρισε  μπροστά της ένα σπίτι μέσα στο δάσος  και πήγε προς τα εκεί.




Σ' αυτό το σπίτι ζούσε μια οικογένεια αρκούδων με το αρκουδάκι τους. Εκείνη την ώρα κοιμόντουσαν ήσυχα, ήσυχα στα κρεβατάκια τους. Η μαμά Αρκούδα όπως συνήθιζε να κάνει κάθε μέρα ξύπνησε τον μπαμπά Αρκούδο και το μικρό της Αρκουδάκι.  Ο μπαμπάς Αρκούδος  διάβαζε την αρκουδοεφημερίδα του, το μικρό Αρκουδάκι έπαιζε με την μπάλα του και το αυτοκινητάκι του και η μαμά Αρκούδα έκανε δουλειές στο σπίτι και ετοίμασε έναν νόστιμο χυλό για να φάνε. Όμως επειδή έκαιγε ο χυλός πήγαν μια βόλτα στο δάσος μέχρι να κρυώσει.





 






Μπροστά πήγαινε ο μπαμπάς Αρκούδος καμαρωτός:
"Είμαι ένας αρκούδαρος ζωηρός πολύ πιάνω τη δουλειά νωρίς από το πρωί" από πίσω πήγαινε η μαμά Αρκούδα τραγουδώντας: "Είμαι μια Αρκούδα εγώ ζωηρή πού πιάνω τη δουλειά νωρίς από το πρωί" και λίγο πιο πίσω το μικρό Αρκουδάκι χορεύοντας: "Είμαι ένα Αρκουδάκι εγώ ζωηρό πολύ τρέχω παίζω και γελώ από το πρωί"




Εκείνη την ώρα η Χρυσομαλλούσα που είχε χαθεί στο δάσος πλησιάζει στο σπίτι των αρκούδων και μπαίνει μέσα αφού βρήκε την πόρτα ανοιχτή. Αρχίζει να ψάχνει παντού, πρώτα πήγε στο τραπέζι με τους χυλούς. Δοκίμασε από του μπαμπά της φάνηκε ζεστός, από της μαμάς της φάνηκε κρύος, δοκίμασε από του μικρού της φάνηκε τέλειος και άδειασε όλο το πιάτο. Έπειτα κάθισε στην καρέκλα του μπαμπά της φάνηκε σκληρή, στης μαμάς πολύ μαλακή στο καρεκλάκι και της φάνηκε τέλειο έτσι όμως όπως κουνιόταν  το έσπασε.









Ήταν αρκετά κουρασμένη και ανέβηκε επάνω στο δωμάτιο να ξαπλώσει. Πρώτα ξάπλωσε στο κρεβάτι του μπαμπά όμως στριφογύριζε συνέχεια, δεν μπορούσε να ησυχάσει  της φάνηκε σκληρό. Έπειτα ξάπλωσε στο κρεβάτι της μαμάς αλλά ούτε κι εκεί μπόρεσε να ησυχάσει ήταν μαλακό και τέλος ξάπλωσε στο κρεβατάκι του μικρού. Της φάνηκε τέλειο και αποκοιμήθηκε...






Όμως καθώς επιστρέφουν οι αρκούδες  στο σπίτι τι να δουν... όλα άνω κάτω... το μικρό αρκουδάκι έβαλε τα κλάματα γιατί του έφαγαν τον χυλό και του έσπασαν το καρεκλάκι του! Αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό... καθώς προχώρησαν στην κρεβατοκάμαρα τι να δουν!!! ένα κοριτσάκι ξαπλωμένο στο μικρό κρεβατάκι... το μικρό αρκουδάκι έβαλε τις φωνές και το κοριτσάκι τρόμαξε και το έβαλε στα πόδια!









Η Χρυσομαλλούσα έτρεξε γρήγορα γρήγορα για να ξεφύγει. Η Αρκουδοοικογένεια όμως έτρεξε ξοπίσω της  την αγκάλιασαν και την βοήθησαν να πάει σπίτι της. Η μαμά της που είχε γυρίσει στο σπίτι άρχισε να κλαίει και να φωνάζει, την έψαχνε παντού τρομαγμένη. Κάποια στιγμή η Χρυσομαλλούσα έφτασε μαζί με την Αρκουδοοικογένεια και έτρεξε στην αγκαλιά της. Πρώτα της εξήγησε τι είχε πάθει και υποσχέθηκε στη μαμά της ότι δεν θα το ξανακάνει ποτέ αυτό να απομακρυνθεί από κοντά της και να μπαίνει σε ξένα σπίτια!!! 






Πατήστε επάνω για να παρακολουθήσετε το video της δραματοποίησης


Στη συνέχεια συζητήσαμε και αναφερθήκαμε στο ρόλο της οικογένειας στη ζωή των ανθρώπων, των ζώων, των πουλιών, των εντόμων...

-Γιατί είναι τόσο σημαντική για όλους μας;

- Γιατί αγαπώ την οικογένειά μου;

"Αγαπώ την οικογένειά μου γιατί με φροντίζει, γιατί μου δίνει χαρά, γιατί με αγκαλιάζει τρυφερά, γιατί με φροντίζει όταν αρρωσταίνω, γιατί μου κάνει αγκαλίτσες, γιατί μου δίνει ζεστασιά, γιατί μου δίνει φαγάκι…"

Καταγράψαμε  τις απόψεις των παιδιών. 

Μιλήσαμε για τη δική μας οικογένεια μέσα από τις οικογενειακές φωτογραφίες που έφεραν τα παιδιά στο σχολείο.

-Από πόσα μέλη αποτελείται;

-Ποια τα ονόματά τους

-Το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειάς μας

-Μεγαλύτερα, μικρότερα αδέρφια, παππούδες, γιαγιάδες… κ.τ.λ.

Φτιάξαμε το "Οικογενειόδεντρο"



Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε τα μέλη της οικογένειάς μας.































Όλοι μας έχουμε ανάγκη από ένα σπίτι, μια στέγη, ένα καταφύγιο, μια οικογένεια...


"Παντού σε όλο τον κόσμο υπάρχουν διαφορετικά σπίτια, διαφορετικές χώρες, διαφορετικά παιδάκια, διαφορετικές οικογένειες,  (μονογονεϊκέςς,  οικογένειες με υιοθετημένα παιδιά, οικογένειες με χωρισμένους γονείς και πολλά άλλα σχήματα"



Η ΑΓΑΠΗ  μπορεί να ανθίσει σε όλα τα σπίτια και σε όλες τις οικογένειες, ανεξάρτητα από τη διαφορετικότητά μεταξύ των μελών αλλά και τη διαφορετικότητα σε σχέση με άλλες οικογένειες. 

Σημασία όμως έχει η ΑΓΑΠΗ και η ΑΓΑΠΗ μένει  εκεί που μένουν παιδιά!

Σε μπαλονάκια τυπώσαμε καρδούλες όσα και τα μέλη της οικογένειάς μας και στείλαμε το μήνυμα ότι "Δεν έχει σημασία που μένουμε… σημασία έχει η ΑΓΑΠΗ!!!"