Πόλεμος και Ειρήνη, δύο καταστάσεις που από
την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα σε όλον τον πλανήτη μας εναλλάσσονται κατά
καιρούς. Η ειρήνη από τη μια, ευσεβής πόθος όλων, υπέρτατη αξία, το
πολυτιμότερο αγαθό για όλη την ανθρωπότητα, ο πόλεμος από την άλλη συνυφασμένος
με τη βία, το μίσος, τον πόνο και τη δυστυχία.
Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε και πάλι τη λαμπερή επέτειο για όλους τους Έλληνες, της 28ης Οκτωβρίου του 1940.
Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε και πάλι τη λαμπερή επέτειο για όλους τους Έλληνες, της 28ης Οκτωβρίου του 1940.
Ξεκινήσαμε τη μέρα μας διαβάζοντας το παραμύθι με τίτλο: "Σαν παραμύθι" της Γαλάτειας Σουρέλη. Ένα
παραμύθι του παππού που αναφέρεται στο γίγαντα και το μικρό νάνο, ένα παραμύθι
για τον πόλεμο του 40.
"Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας,
τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά
στο γίγαντα, ζούσε ένας νάνος, ένας μικρός χαρούμενος νάνος. Νάνος και γίγαντας
ζούσαν ο καθένας στον τόπο τους χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε
άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα. Ζούσαν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο
καιρός. Ο νάνος κοίταζε τη δουλειά του και ο γίγαντας τη δικιά του και ζούσαν
αγαπημένοι… Ένα πρωί όμως ο γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια πιο
περίεργη στολή και με ένα πήδημα βρέθηκε στην πόρτα του μικρού νάνου και βάζοντάς του μια λόγχη
μπροστά στην κοιλιά του είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι, παραδώσου!» Ο νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό.
«Κοίτα χωρατατζής που είναι ο γείτονας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου του το
γνωστό χαιρετισμό, του φώναξε: «Γεια σου γείτονα χωρατατζή!» Ο γίγαντας όμως
δεν καταλάβαινε πια από τέτοια. Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του και του
ξαναφώναξε με άγρια φωνή: «Παραδώσου είπα» Τότε ο μικρός νάνος κατάλαβε ότι δεν
αστειευόταν ο γίγαντας και χωρίς κανένα φόβο του είπε: «Όχι, δεν παραδίνομαι.»
Αμέσως έτρεξε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας μια
σφεντόνα και στάθηκε μπροστά στο γίγαντα. Ο μεγάλος γίγαντας τα ’χασε για λίγο
και αμέσως όρμησε επάνω στο μικρό νάνο.
Έγινε όμως κάτι το απίστευτο ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα κι
έτσι ο γίγαντας με κατεβασμένο το κεφάλι
το έβαλε στα πόδια. Έτσι κι οι Έλληνες του Σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να
της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν όπως κι εκείνος με ένα θαρραλέο και
αποφασιστικό! ΟΧΙ και αφού πολέμησαν παλικαρίσια πάνω στις βουνοκορφές νίκησαν
τους Ιταλούς κι έτσι η πατρίδα μας είναι ελεύθερη."
Αναφερθήκαμε στους αγώνες, τις θυσίες, τη γενναιότητα και την
υπερηφάνεια των Ελλήνων στο πόλεμο του 40.
from Stella Mparmpa
Στον χάρτη της Ευρώπης εντοπίσαμε την όμορφη Ελλάδα
μας, την Ιταλία και τη Γερμανία. Είδαμε τις σημαίες των χωρών και τις τοποθετήσαμε επάνω στην κάθε χώρα. Αναφερθήκαμε στα χαρακτηριστικά και τις
διαφορές και βάλαμε τη σημαία της Ευρώπης στον χάρτη.
Παρακολουθήσαμε το εξαιρετικό animation video με τίτλο: "Ο Πόλεμος δεν είναι παιχνίδι", συζητήσαμε για τον πόλεμο και τις συνέπειες και αναφερθήκαμε στη φιλία των λαών και στην πολυπόθητη για όλους ειρήνη.
Διαβάσαμε στην τάξη το παραμύθι με τίτλο: "Ο Μικρός Στρατιώτης" Μια
καταπληκτική ιστορία, γραμμένη από το συγγραφέα Πάουλ Φέιρεπτ. εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες. Πρόκειται
για μια συγκινητική ιστορία που μιλάει για τον μικρό στρατιώτη που γνώρισε τη φρίκη και
τις καταστροφές του πολέμου, τις νύχτες μένει ξάγρυπνος και προσπαθεί να
καταλάβει γιατί έγιναν όλα αυτά. Ένα βιβλίο που αναφέρεται στα δεινά που μας προκαλεί ο πόλεμος (οι άνθρωποι σκοτώνονται, χάνουν τα σπίτια
τους, χάνουν το γέλιο τους, τη χαρά, την ευτυχία).
Συζητήσαμε για την ιστορία, προβληματιστήκαμε, παρατηρήσαμε τις εικόνες προσεκτικά και τις χωρίσαμε σ’ αυτές που απεικονίζουν την ειρήνη και σ’ αυτές που απεικονίζουν τον πόλεμο.
Συζητήσαμε για την ιστορία, προβληματιστήκαμε, παρατηρήσαμε τις εικόνες προσεκτικά και τις χωρίσαμε σ’ αυτές που απεικονίζουν την ειρήνη και σ’ αυτές που απεικονίζουν τον πόλεμο.
Αναφερθήκαμε στα συναισθήματα που μας
προκαλούν οι εικόνες του πολέμου και της ειρήνης, κολλήσαμε τα προσωπάκια με τα συναισθήματα
στις αντίστοιχες εικόνες.
Και βόμβες με τυπώματα φελλού...
Ειρήνη είναι ελευθερία, ευτυχία, χαρά, αγάπη, ξενοιασιά,
ασφάλεια, γαλήνη, πρόοδος. Οι άνθρωποι συνυπάρχουν αρμονικά και οι λαοί είναι
αδελφωμένοι.
Πόλεμος είναι φόβος, τρόμος, πόνος, δυστυχία, πείνα, προκαλεί λύπη, στενοχώρια, θλίψη...
Καταγράψαμε τα συναισθήματα που μας προκαλεί ο πόλεμος και η ειρήνη
Χωρίσαμε στη μέση χαρτί του μέτρου και από τη μια ζωγραφίσαμε την Πολεμοχώρα κι από την άλλη την Ειρηνοχώρα.
Βάψαμε ένα ρολό χαρτί κουζίνας και φτιάξαμε ένα κανόνι...
Με πινέλο στη μια μεριά ζωγραφίσαμε γκρι τον ουρανό της Πολεμοχώρας και γαλάζιο τον ουρανό της Ειρηνοχώρας...
Με οδοντόβουρτσα ζωγραφίσαμε χορταράκια...
Με σφραγίδες από σφουγγάρι φτιάξαμε περιστεράκια που πετούν στην Ειρηνοχώρα...
Με σφραγίδες από πλαστικό μπουκάλι αναψυκτικού φτιάξαμε πολύχρωμα λουλουδάκια...
Δε θα μπορούσαν να λείψουν τα πολεμικά αεροπλάνα που βομβαρδίζουν την Πολεμοχώρα...
Και βόμβες με τυπώματα φελλού...
Άνθρωποι τραυματισμένοι παντού στην Πολεμοχώρα και χαρούμενα παιδιά να παίζουν και να γελούν στην Ειρηνοχώρα.
Κατασκευάσαμε το σπιτάκι όπου κατοικεί η Ειρήνη με τα παιδιά της, την Ελευθερία, την Ελπίδα και τη Χαρά, το οποίο και θα χρησιμοποιήσουμε στη δραματοποίηση που θα κάνουμε την ημέρα της γιορτής.
Ζωγραφίσαμε σε χαρτί την Πολεμοχώρα και την Ειρηνοχώρα!
