Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μετάφραση

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

Παγκόσμια Ημέρα Προστασίας των Ζώων στο κτηνιατρείο της κ. Δόμνας Μπόζου

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Ξεκινήσαμε τη μέρα μας διαβάζοντας το γνωστό σε όλους μας και πολυαγαπημένο παραμύθι των παιδιών με τίτλο "Ο Ξουτ" της Φωτεινής  Τσάμπρα – Ζωής  Μια απίστευτη περιπέτεια που έζησε ένα μικρό σκυλάκι.


Περιγραφή

 Ο Ξουτ ήταν ένα μικρό σκυλάκι που από πολύ μικρό αποχωρίστηκε τη μανούλα του...


 και μετά από καιρό βρέθηκε σε ένα σπίτι χωρίς καν να γνωρίζει το όνομά του. 

Μόλις όμως μεγάλωσε το έδιωξαν και βρέθηκε στο δρόμο. Οι άνθρωποι στο δρόμο του φώναζαν "Ξουτ" και τον κλωτσούσαν και το γλυκό σκυλάκι νόμισε ότι αυτό ήταν το όνομά του.  Η περιπέτειά του μεγάλη. Πέρασε από πολλά σπίτια όλοι όμως του φέρονταν  άσχημα και τον  έδιωχναν.
-Στο σπίτι μιας ηλικιωμένης κυρίας που δεν του έδινε και πολλή σημασία και όταν μια μέρα που γύρισε είδε το πατάκια της βρεγμένο το έδιωξε...


-Στο σπίτι ενός ζευγαριού που όμως όταν απέκτησαν έναν ακόμη σκύλο "ράτσας" τον έδιωξαν γιατί μάλωναν μεταξύ τους... 

-Στο σπίτι ενός φοιτητή που οι γείτονες δεν μπορούσαν να ακούν το γάβγισμα του μικρού μας φίλου και επειδή του έκαναν συνεχώς παρατηρήσεις αναγκάστηκε να το διώξει κι έτσι ο Ξουτ πάλι μόνος στο δρόμο...

-Στο σπίτι μιας οικογένειας που μόλις μετά από λίγο καιρό απέκτησαν μωράκι δεν το ήθελαν πια...

-Σ' ένα εργοστάσιο όπου ο φύλακας τον βασάνιζε και επειδή δεν άντεξε τα βασανιστήρια έκοψε την αλυσίδα και βρέθηκε πάλι στο δρόμο... 


Μετά από πολύ καιρό περιπλάνησης και καθώς στεκόταν στο δρόμο βλέπει κάποιον άνθρωπο που κρατούσε ένα ξυλάκι και προσπαθούσε να περάσει το δρόμο μα δεν μπορούσε γιατί δεν έβλεπε. Ο Ξουτ τον τράβηξε από την μπλούζα και τον βοήθησε να περάσει απέναντι.  Σε λίγο ένιωσε ένα απαλό χάδι στο κεφαλάκι του και από εκείνη την ημέρα έγιναν οι καλύτεροι φίλοι, έζησαν μαζί και δε χώρισαν ποτέ.


Στη συνέχεια συζητήσαμε με τα παιδιά την περιπέτεια του Ξουτ, περιγράψαμε  και καταγράψαμε τα συναισθήματά του … 

Πως ένιωσε σε κάθε του περιπέτεια; Κάθε φορά που ένιωθε ένα άσχημο συναίσθημα ένιωθε στενοχώρια, λύπη, θλίψη, φόβο, μοναξιά, πόνο...

Παρόλο που στο τέλος βρήκε σπίτι, οικογένεια, φαγητό... τίποτα δεν θα μπορούσε να σβήσει τις πληγές από την τσαλακωμένη του καρδούλα από την πονεμένη του ψυχούλα... 

Συζητήσαμε για τα αγαπημένα μας ζωάκια τα οποία δεν μας κρατάνε μόνο συντροφιά, δε μας χαρίζουν μόνο την αγάπη τους, έχουν κι αυτά δικαιώματα  και χρειάζονται φροντίδα. Γι αυτό κάναμε αναφορά στα δικαιώματα των ζώων…  είδαμε τις αντίστοιχες εικόνες τις οποίες και σχολιάσαμε… Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά  να γνωρίζουν τα δικαιώματα των φίλων μας…

 

Παίρνουμε αποφάσεις για τα αγαπημένα μας ζωάκια που χρειάζονται όσο κανένας άλλος τη φροντίδα μας.

-Τα ζωάκια τα αγαπάω γι αυτό τα βοηθάω
-Τα ζώα τα αγαπώ για αυτό φροντίζω να έχουν σπίτι, φαγητό, νερό
-Τα ζώα τα φροντίζω πάντα τα ταΐζω
-Τα ζώα τα πονάω με λαχτάρα τα κοιτάω
-Τα ζώα τα χαϊδεύω ποτέ δεν τα παιδεύω
-Τα ζώα τα προσέχω κοντά μου πάντα τα έχω
-Τα ζώα δεν τα φωνάζω ποτέ δεν τα κλωτσάω

Φτιάξαμε μια πανέμορφη αφίσα με ζωάκια φτιαγμένα από τις παλάμες μας και γράψαμε επάνω τις αποφάσεις μας. 






































Κατασκευάσαμε μπρελόκ το κοκαλάκι του Ξουτ










Μέρες πριν έχουμε συνεννοηθεί με την κυρία Δόμνα Μπόζου, την κτηνίατρο για να επισκεφτούμε το ιατρείο της. Σκεφτήκαμε να της χαρίσουμε την αφίσα μας για να διακοσμήσει το ιατρείο της και ένα μπρελόκ για τα κλειδιά του ιατρείου της.

Ετοιμαστήκαμε με χαρά για την πρώτη μας για φέτος εκπαιδευτική επίσκεψη και ξεκινήσαμε αφού πρώτα "Φορέσαμε" τα πιο φωτεινά μας χαμόγελα έχοντας παρέα τις μανούλες που πάντα μας συνοδεύουν στις εξορμήσεις μας.






Στην είσοδο μας περίμενε χαμογελαστή και ευδιάθετη η κυρία Δόμνα.



Μα υποδέχτηκε με μια τεράστια ζεστή αγκαλιά και μας οδήγησε μέσα στην αίθουσα αναμονής...


Ανταλλάξαμε καλημέρες και στη συνέχεια μοιράστηκε μαζί μας τις γνώσεις της και τις εμπειρίες της από τη δουλειά της. Η μεγάλη αγάπη της για τα ζώα την οδήγησε στο να επιλέξει αυτό το τόσο σπουδαίο και υπεύθυνο επάγγελμα.




Χωριστήκαμε σε ομαδούλες και μπήκαμε στην αίθουσα εξέτασης και περιποίησης των μικρών μας φίλων. Μας έδειξε τα ιατρικά εργαλεία και μας μίλησε με για τη χρήση τους...













Γίναμε κι εμείς για λίγο κτηνίατροι...






























Και ξαφνικά μια έκπληξη μας περίμενε! Η Ζιζέλ της κυρίας Στέλλας ήρθε για εξέταση. Της εξέτασε τα αυτάκια, τα δοντάκια, τα ματάκια, τα ποδαράκια, άκουσε την καρδούλα της και την κοιλίτσα, της έβαλε την αμπούλα της για τους ψήλους και τα τσιμπούρια και τη ζύγισε. Κυρία η Ζιζέλ! Λιγάκι φοβισμένη αλλά σωστή Κυρία!
















Για την χαλαρώσει από το άγχος της πρόσφερε και λιχουδίτσες.


Λιχουδίτσες όμως και δωράκια πήραμε κι εμείς γιατί είμασταν υπέροχοι. Πραγματικά "Απίθανα Νηπιάκια"




Την ευχαριστήσαμε προσφέροντάς της τα δωράκια μας που τα φτιάξαμε με πολλή αγάπη...



Και την αποχαιρετήσαμε με ένα πλατύ χαμόγελο και μια μεγάλη αγκαλιά!


Κυρία Δόμνα, σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδούλα μας για την υπομονή σας και την πολύ ζεστή φιλοξενία!

Επιστροφή στην τάξη μαζί με τη Ζιζέλ, λίγο κουρασμένοι αλλά γεμάτοι όμορφες εμπειρίες!