Ανήμερα το Σάββατο του Λαζάρου οι νοικοκυρές, ζύμωναν νηστίσιμα κουλουράκια για την ψυχή του Λάζαρου, τα " λαζαράκι"... “Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί
δεν θα χορτάσεις” έλεγαν.
Στα “λαζαράκια” έδιναν το σχήμα ανθρώπου
σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται
ο Λάζαρος στις εικόνες και στη θέση των ματιών έβαζαν δυο γαρίφαλα. Τα παιδιά
ξετρελαίνονταν να τα τρώνε ζεστά.
Όλα τα υλικά στο τραπέζι για να ζυμώσουμε τα δικά μας "λαζαράκια". Ποπό μυρωδιές, γεύσεις και αρώματα! Η τάξη μοσχομύρισε κανέλα, γαρίφαλο και πορτοκάλι. Δεν αντέξουμε στον πειρασμό! Μυρίσαμε, δοκιμάσαμε και γευτήκαμε τα μυρωδικά μας.
Βάζουμε ένα ένα τα υλικά στη λεκάνη και ζυμώνουμε πολύ καλά.
1 ποτήρι κανελόζουμο
1 φακελάκι μαγιά
1 ποτήρι ζάχαρη
1 πορτοκάλι, το χυμό
1 ποτήρι ελαιόλαδο
4 ποτήρια αλεύρι και λίγο παραπάνω
Σκεπάζουμε το ζυμαράκι μας και το
αφήνουμε να ξεκουραστεί σε ζεστό μέρος δίπλα στο καλοριφέρ.
Ενώ το ζυμαράκι μας ξεκουράζεται εμείς
γράφουμε τη συνταγή για να την πάρουμε στο σπίτι να φτιάξουμε και με τη μαμά.
Το ζυμαράκι μας είναι έτοιμο . Μοιράζουμε τη ζύμη σε μπαλάκια όσα και τα
παιδιά μας...
Πλάθουμε με τα χεράκια μας τα "λαζαράκια"...
Και τα ψήνουμε στο φούρνο. Η μυρωδιά της κανέλας και του γαρίφαλου μας έσπασε τη μύτη ενώ ψήνονταν τα "λαζαράκια" μας.
Τα συσκευάζουμε και φεύγοντας τα παίρνουμε στο σπίτι μαζί με τη συνταγή για να φτιάξουμε και με τη μαμά...
Καλή Ανάσταση σε όλους!
