Η ελληνική αποκριά έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα.
Συνδέεται µε την λατρεία του ∆ιονύσου, θεού του κρασιού και των εορτασµών. Στην αρχαία Ελλάδα πραγματοποιούνταν γιορτές προς τιµή του Θεού ∆ιόνυσου, ο οποίος ήταν και
πολύ αγαπητούς σε όλους. Γιος του Δία και της Σεμέλης. Θεός του
γλεντιού, του κρασιού και των αμπελιών.
Τον ονόμαζαν "Ελευθερωτή", γιατί ήταν αυτός που λύτρωνε τη γη από την παγωνιά
του χειμώνα κι έδιωχνε τη λύπη από τις καρδιές των ανθρώπων. Οι άνθρωποι
µεταµφιέζονταν, φορώντας µάσκες, και ξεχύνονταν στους δρόµους και στις
γειτονιές για να διασκεδάσουν. Οι γιορτές
προς τιμή του Θεού Διόνυσου γιορταζόταν
τις νύχτες πάνω στα βουνά από ομάδες γυναικών,
τους θιάσους. Οι γυναίκες αυτές ονομαζόταν Μαινάδες ή Βάκχες και το
Διόνυσο τον ονόμαζαν και Βάκχο.
Γνωριμία με τον πίνακα του Θεόφιλου, παρατήρηση, περιγραφή, σχολιασμός και ζωγραφική του πίνακα.
Πατήστε επάνω για να ξεφυλλίσετε το άλμπουμ
 |
 |
| Slideshow design generated with Smilebox |
Αργότερα η παράδοση αυτή εξαπλώθηκε και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Πως ξεκίνησαν όμως όλα;
Πως ξεκίνησαν όμως όλα;
Στις μέρες μας, σε αρκετές πόλεις και χωριά της χώρας µας, γιορτάζουν την αποκριά με εκδηλώσεις και γιορτές. Καθώς διανύουμε την τρίτη και τελευταία βδομάδα του τριωδίου όπου την Κυριακή της αποκριάς, ονομάζεται "Τυρινή" (τυροφάγου), οι εκδηλώσεις φτάνουν στο αποκορύφωμά τους με γιορτές, και παρελάσεις καρναβαλιών και αρμάτων σε πολλά μέρη της Ελλάδας και του κόσμου. Μικροί και μεγάλοι μεταμφιέζονται µε αστεία κοστούμια, χορεύουν, τραγουδούν και παρακολουθούν παρελάσεις καρνάβαλων καθώς και άλλες δραστηριότητες, που οργανώνονται από τους δήμους όλων σχεδόν των πόλεων της Ελλάδας.
Πάτρα, Ξάνθη, Ρέθυμνο, Αθήνα, Νάουσα, Κοζάνη, Τίρναβος... Στο χάρτη εντοπίσαμε όλες τις πόλεις της Ελλάδας που έχουν καρναβάλι.
Διαβάσαμε το παραμύθι: "Μια ιστορία για ένα κομφετί και μια σερπαντίνα" που δημιουργήθηκε στην Πάτρα
Με αφορμή την ιστορία μας, μεγάλος ήταν ο ενθουσιασμός των παιδιών για τον Βασιλιά Καρνάβαλο που έκανε το μικρό κλόουν να γελάσει με την ψυχή του. Πήραμε ένα μεγάλο χαρτόκουτο και φτιάξαμε τον δικό μας Βασιλιά Καρνάβαλο.
Έτοιμος ο Βασιλιάς Καρνάβαλος!!!
Έτοιμος ο Βασιλιάς Καρνάβαλος!!!
Το βράδυ της Κυριακής κορυφώνονται οι εκδηλώσεις του καρναβαλιού. Η αυλαία κλείνει με το κάψιμο του Βασιλιά Καρνάβαλου στην κεντρική πλατεία. Μετά τις λαμπρές μουσικοχορευτικές παρελάσεις των καρναβαλιστών και των αρμάτων, ο Βασιλιάς Καρνάβαλος παραδίδεται στην πυρά με φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα, χορούς και γλέντια δίνοντας την υπόσχεση για το επόμενο καρναβαλικό ξεφάντωμα.
Έτσι κι εμείς θέλοντας να αναβιώσαμε αυτό το έθιμο του Βασιλιά Καρνάβαλου, αν έχουμε σύμμαχο τον καιρό, την Παρασκευή θα τον κάψουμε με χορούς, τραγούδια και γλέντια.
"Το Γαϊτανάκι": έθιμο πανελλαδικά, αναλλοίωτο στο χρόνο είναι χορός με τις κορδέλες γύρω από έναν στύλο. Συγκεκριμένα χρειάζεται 12 άτομα (συν ένα που κρατάει τον στύλο) τα οποία κρατούν από μία κορδέλα και χορεύουν ανά ζευγάρι πλέκοντας έτσι τις κορδέλες (γαϊτάνια) μεταξύ τους γύρω από τον στύλο.
"Πως το τρίβουν το πιπέρι": Αποκριάτικο τραγούδι με κινήσεις που τραγουδιέται σ” όλη την Ελλάδα και σημαίνει Ελληνική Αποκριά.
Παραδοσιακό αποκριάτικο σεργιάνι, παρέα με τα Απίθανα Νηπιάκια!!!
Το έθιμο της "Χάσκας" με καραμελίτσα
Μπορεί τις Απόκριες οι περισσότεροι από μας να τις έχουμε συνδέσει με παρελάσεις αρμάτων,
καρναβαλιών, ιδιαίτερους χορούς
και μεταμφιέσεις αλλά σε πολλά μέρη
της χώρας μας, ζωντανεύουν έθιμα
και παραδόσεις που έχουν μείνει αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου, με χορούς παραδοσιακούς και τραγούδια!!!
"Το Γαϊτανάκι": έθιμο πανελλαδικά, αναλλοίωτο στο χρόνο είναι χορός με τις κορδέλες γύρω από έναν στύλο. Συγκεκριμένα χρειάζεται 12 άτομα (συν ένα που κρατάει τον στύλο) τα οποία κρατούν από μία κορδέλα και χορεύουν ανά ζευγάρι πλέκοντας έτσι τις κορδέλες (γαϊτάνια) μεταξύ τους γύρω από τον στύλο.
Ήρθε στην Ελλάδα από τον Πόντο και την Μικρά Ασία. Οι πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα μετά τον διωγμό που βίωσαν, έφεραν μαζί τους και τα έθιμά τους, κληρονομιά των προγόνων τους. Η λέξη γαϊτανάκι είναι υποκοριστικό της μεσαιωνικής λέξης γαϊτάνιν που σημαίνει το μεταξωτό κορδόνι και προέρχεται από την ελληνιστική λέξη γαϊτάνη.
Συμβολίζει την ομόνοια και την συναδέλφωση και ο κυκλικός χορός τον κύκλο της ζωής, από την ζωή στον θάνατο, από την λύπη στην χαρά και από τον χειμώνα στην άνοιξη.
"Πως το τρίβουν το πιπέρι": Αποκριάτικο τραγούδι με κινήσεις που τραγουδιέται σ” όλη την Ελλάδα και σημαίνει Ελληνική Αποκριά.
Παραδοσιακό αποκριάτικο σεργιάνι, παρέα με τα Απίθανα Νηπιάκια!!!
Το έθιμο της "Χάσκας": Σύμφωνα με την παράδοση, την τελευταία μέρα της αποκριάς, ο μεγαλύτερος της οικογένειας παίρνει ένα ξύλινο μακρύ κοντάρι στο οποίο στη μία άκρη κρατάει και στην άλλη δένει μία κλωστή στην άλλη άκρη της οποίας δένει ένα βρασμένο και ξεφλουδισμένο αυγό. Ολόκληρη η φαμίλια κάθετε οκλαδόν σε κύκλο γύρω από τον παππού ο οποίος γυρνάει γύρω από τον εαυτό του, κουνώντας σαν εκκρεμές το αυγό μπροστά στα στόματα των μελών της οικογένειας. Με αυτό τον τρόπο ο καθένας απ” αυτούς προσπαθεί να πιάσει το αβγό με τα δόντια. Όποιος το καταφέρει, λένε ότι είναι τυχερός.
Το επιβάλει η σαρακοστή καθώς: "με αυγό κλείνει το στόμα το βράδυ της Αποκριάς και με αβγό ανοίγει πάλι
το βράδυ της Ανάστασης" υπενθυμίζοντάς μας τη νηστεία που πρέπει να τηρηθεί σ' αυτό το διάστημα.
Το έθιμο της "Χάσκας" με αβγό
Το έθιμο της "Χάσκας" με καραμελίτσα
Καλή Αποκριά!!!
